
UNESCO EIU Photo Class ครั้งที่ 17
ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2562 ฮักบง กวัน เข้าร่วมเป็นช่างภาพพี่เลี้ยง (Mentor Photographer) ในกิจกรรม UNESCO EIU Photo Class ครั้งที่ 17 ณ จังหวัดเชียงใหม่ ประเทศไทย
เขาได้ทำงานร่วมกับนักเรียนจากทั้งเกาหลีใต้และไทย โดยใช้กล้องถ่ายภาพเพื่อสำรวจหัวข้อ “ความหลากหลายทางวัฒนธรรมและการอยู่ร่วมกันอย่างกลมกลืน”
ผู้เข้าร่วมได้ถ่ายภาพสถานที่ทางวัฒนธรรมและหมู่บ้านชาติพันธุ์ต่าง ๆ และผลงานสุดท้ายได้จัดแสดงที่หอศิลป์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
โครงการนี้เป็นกิจกรรมการเรียนรู้ที่ผสานระหว่างการศึกษาความเป็นพลเมืองโลก (GCED) และศิลปะการถ่ายภาพเข้าไว้ด้วยกันอย่างลงตัว
บันทึกจากผู้เขียน: UNESCO EIU Photo Class ครั้งที่ 17
UNESCO EIU Photo Class ครั้งที่ 17 ที่จัดขึ้นที่จังหวัดเชียงใหม่
ถือเป็นประสบการณ์ที่มีความหมายมากสำหรับผม ทั้งในฐานะ “ช่างภาพ” และ “ผู้สอน”
เราทำงานร่วมกับนักเรียนจากเกาหลีและไทย เดินสำรวจถนนหนทางของเมืองที่ไม่คุ้นเคย
เพื่อบันทึกโลกใบนี้ผ่านสายตาของตนเอง ภายใต้หัวข้อ “ความหลากหลายทางวัฒนธรรมและการอยู่ร่วมกันอย่างกลมกลืน”
มันไม่ใช่แค่กิจกรรมสอนเทคนิคการถ่ายภาพ
แต่คือโอกาสในการใช้ภาพถ่ายเป็นเครื่องมือเรียนรู้ เข้าใจวัฒนธรรมของผู้อื่น และมองย้อนกลับมายังอัตลักษณ์ของตัวเอง
นักเรียนแต่ละคนถือกล้องออกเดินทางสำรวจทั่วเมืองเชียงใหม่
ไม่ว่าจะเป็นวัดดอยสุเทพ หมู่บ้านม้ง หมู่บ้านไม้แกะสลักบ้านถวาย หมู่บ้านร่มบ่อสร้าง
พวกเขาได้สัมผัสสถานที่ที่เต็มไปด้วยเรื่องราวทางวัฒนธรรม และพยายามตีความผ่านภาพในแบบของตัวเอง
จากที่เคยอายและเกร็ง นักเรียนเริ่มกล้าถามคำถาม
แลกเปลี่ยนความคิดเห็น และใช้ “ภาษาของภาพถ่าย” เพื่อสื่อสารกันอย่างจริงใจ
สิ่งเหล่านี้ทรงพลังยิ่งกว่าการสอนแบบบรรยายใด ๆ
ในฐานะผู้สอน ผมเองก็ได้เรียนรู้ว่า
“การสอน” ไม่ใช่แค่การถ่ายทอดความรู้
แต่มันคือการสังเกต รับฟัง และมองโลกผ่านสายตาของกันและกัน
การได้เห็นคนจากต่างภาษา ต่างวัฒนธรรม มาเป็นเพื่อนกันผ่านกล้องถ่ายรูป
คือประสบการณ์ที่เกินจะบรรยายได้
ในวันจัดแสดงผลงานที่หอศิลป์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
เมื่อผมยืนดูภาพถ่ายของนักเรียน ผมรู้สึกได้เลยว่า
โลกที่พวกเขาบันทึกไว้ผ่านสายตาของตัวเองนั้น “ไม่เล็กเลย”
ภาพถ่ายกลายเป็น “ภาษารูปแบบใหม่” ที่ช่วยเชื่อมโยงตัวเขาเองกับผู้อื่น
และผมเป็นเพียง “ผู้นำทาง” ที่เดินเคียงข้างไปเท่านั้น
ผมหวังว่ากิจกรรมแบบนี้จะได้รับการสนับสนุนและขยายผลต่อไป
เพื่อให้ผู้คนได้สัมผัสว่าศิลปะการถ่ายภาพสามารถเป็นเครื่องมือ
เพื่อการเข้าใจและสันติภาพที่แท้จริงได้
สุดท้ายนี้ ผมขอขอบคุณนักเรียนและทีมงานทุกคน
สำหรับหนึ่งสัปดาห์อันสั้นแต่ลึกซึ้งที่เราได้ร่วมกันสร้างความหมาย

